Unijna ochrona ludności
Czym jest ochrona ludności?
Ochrona ludności to:
- działania prewencyjne mające ograniczyć skutki przyszłych sytuacji nadzwyczajnych bądź klęsk żywiołowych
- pomoc rządowa dla ludności w sytuacji nadzwyczajnej bądź w razie klęski żywiołowej.
Zależnie od rodzaju klęski pomoc może przybrać formę:
- operacji poszukiwawczo-ratowniczych
- walki z pożarami lasów lub pożarami w mieście
- oddelegowania personelu medycznego
- uzdatnienia wody
- zapewnienia tymczasowego schronienia
- bezpiecznej repatriacji
- działań badawczo-rozwojowych.
Kraje dotknięte klęską często są przytłoczone tym wydarzeniem, a ich zdolność do reagowania jest ograniczona. Dlatego ważna jest skoordynowana reakcja na szczeblu UE, która pozwoli:
- zapewnić potrzebną pomoc
- zapobiec powielaniu działań.
Jak pomaga UE?
Unijny mechanizm ochrony ludności
Unijny mechanizm ochrony ludności koordynuje na szczeblu UE reakcję na klęski żywiołowe i katastrofy spowodowane przez człowieka. Ma trojaki cel:
- sprzyjać współpracy krajowych organów ochrony ludności
- zwiększać świadomość ryzyka i gotowość społeczeństwa na wypadek klęski
- umożliwiać szybką, skuteczną i skoordynowaną pomoc ludności dotkniętej klęską.
Pochodzący z 2001 r. mechanizm został zreformowany w 2013 r. z naciskiem na prewencję i gotowość.
Unijny mechanizm ochrony ludności obejmuje europejską zdolność reagowania kryzysowego. To dobrowolna pula zasobów zadeklarowanych przez państwa członkowskie do natychmiastowego udostępnienia w UE lub poza UE.
Jednym z komponentów jest europejski korpus medyczny. To zespół ekspertów medycznych i ekspertów ds. zdrowia publicznego, których można szybko włączyć w operacje gotowościowe i operacje reagowania.
Ośrodkiem operacyjnym mechanizmu ochrony ludności jest Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego: działa całodobowo i koordynuje unijną reakcję na wypadek klęski.
7 marca 2019 r. Rada przyjęła decyzję zmieniającą unijny mechanizm ochrony ludności. Nowe przepisy miały:
- ustanowić dodatkową pulę zasobów, która będzie dostępna w sytuacjach, gdy istniejące zdolności okażą się niewystarczające
- wzmocnić dobrowolną pulę zasobów krajowych
- poprawić prewencję: państwa członkowskie będą musiały jeszcze bardziej rozwinąć ocenę swojego potencjału zarządzania ryzykiem i planowanie tego zarządzania
- wspierać szkolenia i poprawić dzielenie się wiedzą.
10 maja 2021 r. Rada przyjęła rozporządzenie wzmacniające unijny mechanizm ochrony ludności. Nowe przepisy przewidują łącznie 1 263 mln EUR funduszy na lata 2021–2027 i do 2 056 mln EUR z unijnego instrumentu odbudowy na wdrożenie środków ochrony ludności w odpowiedzi na kryzys Covid-19.
Mechanizm w praktyce
Od 2001 r. mechanizm ochrony ludności został zastosowany ponad 420 razy. Ostatnie powody interwencji to:
- następstwa cyklonu tropikalnego Idai w Mozambiku (2019)
- trzęsienie ziemi w Chorwacji (2020)
- pożary lasów w Albanii, Grecji, Macedonii Północnej, Turcji i we Włoszech (2021)
- nadzwyczajna sytuacja zdrowotna związana z Covid-19 (2020 i 2021).
Codziennie aktualizowane informacje o sytuacji zdrowotnej związanej z Covid-19 można znaleźć na stronie:
Najnowsze informacje o Covid-19 (Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób)
Więcej informacji i danych o mechanizmie ochrony ludności można znaleźć na stronie:
Unijny mechanizm ochrony ludności (Komisja Europejska)
W Radzie
Grupa Robocza ds. Ochrony Ludności
Grupa Robocza ds. Ochrony Ludności (PROCIV) to organ, który zajmuje się w Radzie takimi sprawami z dziedziny ochrony ludności, jak:
- projekty ustawodawcze Komisji
- konkluzje Rady w konkretnych sprawach
- materiały do negocjacji na forach międzynarodowych
- dyskusje polityczne i wymiany poglądów na konkretne tematy.
Grupie roboczej przewodniczy i program jej prac przygotowuje państwo sprawujące rotacyjną prezydencję w Radzie.
Grupa Robocza ds. Ochrony Ludności (PROCIV)
Poza sprawami ochrony ludności grupa PROCIV:
- przygotowuje wkład UE w prace ONZ nad zmniejszaniem ryzyka klęsk żywiołowych
- zajmuje się ochroną infrastruktury krytycznej w UE
- pracuje nad bezpieczeństwem chemicznym, biologicznym, radiologicznym i jądrowym, tak by zapobiegać szkodliwemu stosowaniu takich substancji, w tym do zamachów terrorystycznych.
Infrastruktura krytyczna (Komisja Europejska)
Zabezpieczanie materiału niebezpiecznego (Komisja Europejska)
Źródło: consilium.europa.eu
