Oszczędzamy gaz, by wystarczyło go w zimie: Komisja proponuje plan redukcji zapotrzebowania na gaz, aby przygotować UE na przerwy w dostawach

Rosja wykorzystuje dostawy gazu jako broń w trwającym konflikcie, przez co Unii Europejskiej grozi dalsze ograniczenie możliwości zaopatrzenia się w rosyjski gaz, a prawie połowa państw członkowskich już doświadcza problemów w tym zakresie.  Jeśli działania podjęte zostaną teraz, uda się zmniejszyć zarówno ryzyko dalszych lub pełnych zakłóceń, jak i koszty, jakie Europa będzie musiała ponieść w takim przypadku; pozwoli to także wzmocnić europejską odporność energetyczną.

W związku z tym Komisja proponuje dziś nowe narzędzie legislacyjne i Europejski plan zmniejszania zapotrzebowania na gaz, aby ograniczyć zużycie gazu w Europie o 15 proc. w okresie do wiosny następnego roku. Wszyscy konsumenci, organy administracji publicznej, gospodarstwa domowe, właściciele budynków publicznych, dostawcy energii i przemysł mogą i powinni podjąć działania w celu oszczędzania gazu. Komisja przyspieszy również prace nad dywersyfikacją dostaw gazu, w tym mechanizmem wspólnego zakupu, aby zwiększyć możliwości pozyskiwania przez UE gazu z alternatywnych źródeł dostaw.

Komisja przedstawia wniosek dotyczący nowego rozporządzenia Rady w sprawie skoordynowanych środków ograniczania zapotrzebowania na gaz w oparciu o art. 122 Traktatu. W nowym rozporządzeniu przewidziano zobowiązanie wszystkich państw członkowskich do ograniczenia zapotrzebowania na gaz o 15 proc. w okresie od 1 sierpnia 2022 r. do 31 marca 2023 r. Nowe rozporządzenie przewiduje również możliwość ogłoszenia przez Komisję, po konsultacji z państwami członkowskimi, „unijnego stopnia alarmowego” dotyczącego bezpieczeństwa dostaw, który zobowiązuje wszystkie państwa członkowskie do zmniejszenia zapotrzebowania na gaz. Unijny stopień alarmowy może zostać ogłoszony w przypadku wystąpienia znacznego ryzyka poważnego niedoboru gazu lub wyjątkowo wysokiego zapotrzebowania na gaz. Do końca września państwa członkowskie powinny zaktualizować swoje krajowe plany reagowania kryzysowego, aby pokazać, w jaki sposób zamierzają osiągnąć cel redukcji, oraz powinny co dwa miesiące składać Komisji sprawozdania z postępów. Państwa członkowskie wnioskujące o solidarne dostawy gazu będą zobowiązane do wykazania, jakie środki podjęły w celu zmniejszenia zapotrzebowania na szczeblu krajowym.

Aby pomóc państwom członkowskim w niezbędnej redukcji zapotrzebowania, Komisja przyjęła również Europejski plan zmniejszania zapotrzebowania na gaz, w którym określono środki, zasady i kryteria skoordynowanego ograniczania popytu. Plan koncentruje się na zastąpieniu gazu innymi paliwami oraz ogólnie na oszczędzaniu energii we wszystkich sektorach. Jego celem jest zabezpieczenie dostaw dla gospodarstw domowych i podstawowych użytkowników, takich jak szpitale, ale również dla gałęzi przemysłu, które mają decydujące znaczenie dla dostarczania podstawowych produktów i usług dla gospodarki, a także dla unijnych łańcuchów dostaw i konkurencyjności. Plan zawiera wytyczne dla państw członkowskich, które należy uwzględnić przy planowaniu ograniczeń.

Energię, którą zaoszczędzimy latem, będzie można wykorzystać w zimie

Zastąpienie gazu innymi paliwami i oszczędzanie energii tego lata pozwoli nam zmagazynować więcej gazu na zimę. Podjęcie natychmiastowych działań zmniejszy negatywny wpływ na PKB, bowiem pozwoli uniknąć nieplanowanych działań w sytuacji kryzysowej w późniejszym okresie. Wczesne kroki pozwalają również rozłożyć konieczny wysiłek w czasie, zmniejszyć obawy rynku i wahania cen oraz umożliwiają opracowanie lepiej ukierunkowanych i bardziej opłacalnych środków ochrony przemysłu.

Zaproponowany przez Komisję plan redukcji zapotrzebowania na gaz powstał po konsultacjach z państwami członkowskimi i przemysłem. Środki pozwalające na zmniejszenie zapotrzebowania na gaz są wielorakie. Państwa członkowskie powinny wyczerpać wszystkie możliwości zastąpienia paliw, nieobowiązkowe systemy oszczędności i alternatywne źródła energii zanim zdecydują się na wprowadzenie ograniczeń. W miarę możliwości pierwszeństwo należy nadać przejściu na odnawialne źródła energii lub wariantom przewidującym paliwa bardziej ekologiczne, mniej emisyjne i zanieczyszczające. Przestawienie się na węgiel, ropę naftową lub energię jądrową może być jednak konieczne jako środek tymczasowy, o ile pozwoli uniknąć długoterminowego uzależnienia od węgla. Środki rynkowe mogą ograniczyć ryzyko dla społeczeństwa i gospodarki. Na przykład państwa członkowskie mogłyby uruchomić systemy aukcji lub przetargów, aby zachęcić przemysł do ograniczania zużycia energii. Państwa członkowskie mogą zaoferować wsparcie zgodnie z przyjętymi dziś przez Komisję zmienionymi tymczasowymi kryzysowymi ramami środków pomocy państwa.

Innym ważnym filarem oszczędności energii jest ograniczenie ogrzewania i chłodzenia. Komisja wzywa wszystkie państwa członkowskie do rozpoczęcia publicznych kampanii uświadamiających w celu promowania redukcji ogrzewania i chłodzenia na szeroką skalę oraz do wdrożenia komunikatu UE o oszczędności energii, zawierającego liczne możliwości krótkoterminowych oszczędności. Aby dać przykład, państwa członkowskie mogłyby nakazać ukierunkowane obniżenie ogrzewania i chłodzenia w budynkach obsługiwanych przez organy publiczne.

Plan redukcji zapotrzebowania pomoże również państwom członkowskim w określeniu i ustaleniu priorytetów, jeśli chodzi o grupy konsumentów nieobjętych ochroną, najbardziej krytycznych odbiorców lub instalacji w oparciu o ogólne względy ekonomiczne i następujące kryteria:

•  poziom krytyczności społecznej – sektory takie jak opieka zdrowotna, żywność, bezpieczeństwo, ochrona, rafinerie i obrona, a także świadczenie usług środowiskowych;
• transgraniczne łańcuchy dostaw – sektory lub gałęzie przemysłu dostarczające towary i świadczące usługi o kluczowym znaczeniu dla sprawnego funkcjonowania unijnych łańcuchów dostaw;
• uszkodzenia instalacji – aby uniknąć sytuacji, w której nie mogłyby one wznowić produkcji bez znacznych opóźnień, napraw, zatwierdzenia przez organy regulacyjne i kosztów;
• możliwości ograniczenia zużycia gazu i zastępowalność produktów/składników – zakres, w jakim gałęzie przemysłu mogą przestawić się na importowane komponenty/produkty oraz zakres, w jakim popyt na produkty lub komponenty może zostać zaspokojony poprzez przywóz.